دیانا با مامان قهره :(

این موضوع که بابا مرتضی رو بیشتر از من دوس داری برام چیز عجیبی نیس، چون همیشه با حوصله و با محبت با شما رفتار میکنه و از همون کوچیکیت، راه حل برای آروم کردنت داشته و از بس عاشقته، همیشه برات وقت میذاره. نه که من عاشقت نباشم مامانی نه، ولی من مثه بابائی صبور نیستم و زود خسته و کلافه میشم. این ها همه بماند، از وقتی از شیر گرفتمت خیلی باهام بد شدی. همش صبح ها با التماس نگام می کنی و گاهی هم به زبون میاری که شیر می خوای... 

جدیداً تا میام کاری برات انجام بدم با ناراحتی می گی: تو بُ یُ. (برو)

و اصلاً دوس نداری بیام پیشت. این در همۀ مواقع نیست ولی در موارد زیادی اتفاق میفته . دیگه بسته مامانی...   :(

دیشب از خواب بلندشدی و گریه کردی رو عادتهای قبلیت که واسه شیر بیدار می شدی. به جای شیر، چون میدونی دیگه بهت نمیدم با گریه آب خواستی. تا لیوان نی دارتو  آوردم سمتت، گفتی نخوام. بُ یو. بُ یو.

آخرشم از دست بابایی آب رو گرفتی. بغل من نمیای، نمیذاری من لباس تنت کنم، لباساتو بر میداری میبری پیش بابا :(

خیلی باهام بد شدی مامان.  چرا آخه...

( این لباست رو خیلی دوس دارم. عکسش به نظرم مال فروردین یا اردیبهشت 91 باشه.)